Köpeklerde akut yada subakut seyirli, çok bulaşıcı iki fazlı ateş yükselmesi,lökopeni, gastrointestinal, solunum sistemi bozuklukları ve sinirsel değişiklikler ile karakterizedir.
Köpeklerin distemper virusu (canine ditemper virus=CDV) Paramyxoviridae familyasında yer alan Paramyxovirinae alt familyasına ait RNA’lı bir virus olan Morbillivirus’dur. Hastalık köpek populasyonun yoğun olduğu dünyanın her yerinde görülür. Distemper virusu aslan, sırtlan, kurt , leopar, tilki, çakal, kokarca, porsuk, panda, sansar, Afrika vahşi köpekleri, mink, gelincik, rakun ve foklarda saptanmıştır. Bu nedenle vahşi yaşamın başlıca infeksiyon kaynağı oluğu vurgulanmaktadır. Virusun farklı karnivor ve kedigiller türlerine adapte olması ile virusda mutasyonların olabileceğini düşündürmektedir. Köpeklerde gençlik hastalığı daha çok aşılanmamış veya aşılanmadan önce virusu almış köpeklerde görülür. Virus direkt temas yoluyla bulaşır. Duyarlı hayvanlar sindirim ve solunum yolu ile etkeni alırlar. Hasta hayvanlar virusu burun akıntısı, salya, idrar, gözyaşı ve dışkı ile saçarlar. Viruslu sekret veya ekstretle kontamine olmuş mekanik ve biyolojik faktörler de virusun bulaşmasında etkilidir. Ev köpekleri virusu genellikle sokaktan almaktadır. Sokak köpeklerinin de vahşi yaşamdan alabilirler.
İnkübasyon süresi yaklaşık 3-6 gündür ve hastalıkta iki fazlı ateş (410C ile başlayan) görülebilir. Hayvanlarda şiddetli lökopeni, konjuntivitis, depresyon, gözyaşı ve burun akıntısı şekillenir. Akut olgularda; Solunum (pneumoni, bronşitis= nefes güçlüğü,hırıltılı solunum ve öksürük) ve sindirim sistemi bozuklukları (kusma, ve pis kokulu bazen kanlı ishal) görülür. Subakut olgularda; Sentral Sinir Sistemi bozulukları (spazmlar, koma, epilepsi benzeri nöbetler, paraliz) ile ayak patileri ve burunda hiperkeratosis görülür. Mortalite % 30-80 arasında seyreder. Sekonder bakteriyel etkenler devreye girerek infeksiyonu ağırlaştırabilir. Bazen hafif klinik belirti ile seyrede
bilir, ancak yaşayan köpeklerde sık sık merkezi sinir sistemi bozuklukları ve sonuçta yine ölümle sonuçlanır.
İnfeksiyonu geçirenlerde bir süre bağışık kalırlar. İnfeksiyonda antikorlar 6*9 haftada gelişir ve 3-4 haftada antikor seviyesi artar. Gençlik hastalığından korumak için aşılar geliştirilmiştir. Kolostrumla alınan maternal antikorlar yavruyu 9 hafta kadar korurlar. Maternal antikorları almayan yavrular hastalığı şiddetli geçirirler ve eğer aşı geç yapılırsa risk artar.Bu nedenle kolostrum emmeyen hayvanlarda plasenta yoluyla çok az antikor geçeceği için enfazla 2-3 hafta yavrular korunabilir. Bu hayvanların en geç 3. Haftada aşılanması gerekir. Annenin ditemper geçirdiğ biliniyorsa yavru 12. Haftada aşılama yapılmasında yarar vardır. Böylece aşı virusu maternal antikorlarla interfere olmaz.
Kaynak:
İstanbul Üniversitesi Veteriner Fakültesi Ders Notları
Yorumlar